Fokker C5 Deel II: Export Licentiebouw en doorontwikkeling (LAST STOCK)

De laatste exemplaren zijn nu uitgeleverd. Als ze op zijn komt er geen nieuwe voorraad meer. OP=OP 

Extensive English Summary available in the book.

De C.5 is een van de meest succesvolle Fokker ontwerpen en na de Fokker D.7 en F.27 qua aantallen het meest gebouwd. Het prototype vloog voor het eerst in 1924, terwijl het laatste operationele vliegtuig in 1959 uit militaire dienst werd gesteld. Nog in 1963 was er een laatste toestel luchtwaardig, waarna het in een museum ten toon gesteld werd. Het toestel werd aangeprezen als tweepersoons jager, verkenner, lichte bommenwerper en lesvliegtuig. Er werden vijf verschillende vleugelsets ontwikkeld, die zich onderscheidden door het vleugeloppervlak. Alle denkbare motortypen konden toegepast worden, mits deze aan de romp gemonteerd konden worden. De bewapening kon aangepast worden aan de wensen van de klant. Deze eigenschappen, gecombineerd met de eenvoudige maar doeltreffende constructie maakte de C.5 een populair vliegtuig in vele landen.
In een periode van 11 jaar bouwde Fokker 192 exemplaren, waarvan 70 voor buitenlandse klanten. Fokker slaagde er bovendien in om zeven licentiecontracten te verkopen, wat leidde tot de bouw van nog eens 722 toestellen. Toestellen vonden afname naar niet minder dan dertien landen. Zeven van deze landen zetten de toestellen in bij gevechtsacties, terwijl buitgemaakte Deense toestellen tot 1944 gevechtsvluchten hebben gemaakt aan het Oostfront, met Estse bemanningen. In Hongarije, Italië en Zwitserland werden toestellen ontwikkeld waarbij de C.5 als basis had gediend. Niet minder dan 214 toestellen werden vervolgens gebouwd.
De Fokker C.5 werd verkocht tijdens een van de zwaarste economische crises van de recente geschiedenis, terwijl Fokker moest opboksen tegen zware internationale concurrentie. De markt werd gedomineerd door grote Franse en Britse constructeurs, terwijl steeds meer landen een eigen industrie opzetten. Bovendien raakte de ontwikkeling in de luchtvaart in een stroomversnelling. Het vliegtuig, gemaakt van staalbuis, linnen en hout werd in 1940 ingezet in een luchtruim dat werd gedomineerd door jachtvliegtuigen die vaak dubbel zo snel waren als de C.5. Er waren nog C.5's in gebruik toen straaljagers hun intrede deden, en de laatste werd uit dienst gesteld nadat de eerste Spoetnik kunstmanen werden gelanceerd.